เรียนภาษาอังกฤษ เรื่อง Two-Word Verb of Separable and Inseparable

เรียนภาษาอังกฤษ เรื่อง Two-Word Verb of Separable and Inseparable

นักศึกษาที่รักทั้งหลายครับ….เราได้เรียนมาแล้วในตอนแรกว่า ถ้านำบุรพบทไปต่อท้ายคำกริยาแล้วทำให้บุรพบทกับคำกริยาตัวนั้นมีความหมายคงเดิมไม่เปลี่ยนแปลงบ้าง หรือทำให้มีความหมายผิดไปจากเดิมบ้างอะไรทำนองนี้ มาบัดนี้เราจะพูดถึงเรื่อง การนำเอา Adverbial Particle (แท้ที่จริงก็คือการนำเอาบุรพบทนั้นเอง) ไปต่อท้ายกริยา หรือใช้คู่กับกริบยา ซึ่งเรามักจะได้ยินอยู่เสมอว่า Two-word verbs (กริยาคู่ หรือ Phrasal Verb หรือ Verb ที่เป็นวลี) ปัญหายุ่งยากต่อไปก็คือว่า เมื่อนำเอาบุรพบทไปใช้คู่หรือต่อท้ายคำกริยาแล้วหากกริยานั้นมีกรรมมารับ จะวางกรรมไว้ตรงไหน ไว้ระหว่างกริยากักบุรพบทกระนั้นหรือ หรือว่าไว้หลังบุรพบทตลอดไป นี้คือข้อสับสนที่มักจะเกิดขึ้นกับนักศึกษาเสมอ เพื่อความเข้าใจง่ายผู้เขียนจะได้แยกให้เห็นเป็น 2 ชนิดดังนี้ครับ

(1) ชนิดที่แยกก็ได้ไม่แยกก็ได้เมื่อมีกรรมมารับ (Two-Word Verb of Separable when followed by object)

(2) ชนิดที่แยกไม่ได้เด็ดขาด ไม่ว่าจะมีกรรมมารับหรือไม่ก็ตาม (Two-Word Verb of Inseparable when followed by object or no)

1.1 ชนิดที่แยกก็ได้ไม่แยกก็ได้ ได้แก่ Two-Word Verb ต่อไปนี้คือ

Bring about	ทำให้เกิด, ก่อเหตุ	Figure out	คะเน, ประมาณ
Bring up	สั่งสอน, แนะนำ	Fill out	กรอกรายการ
Blow up	ระเบิดออกมา	Find out	สำรวจ, ไม่พบ
Burn down	ไหม้เป็นจุล	Have on	สวม, มีติดตัว
Call off	เลิก, บอกเลิก	Hold off	ขัดขวาง
Call up	โทรศัพท์ไปหา	Leave out	ข้ามไป, ยกเว้น
Carry on	ดำเนิน, ทำต่อไป	Look over	ตรวจสอบ
Carry out	บริหาร, ดำเนินการ	Look up	ค้นหา
Cross out	ตัดทิ้ง, ยกเลิก	Make up	ปั้นเรื่อง, แต่ง
Do over	ทำอีก, แต่งใหม่	Make over	ทำให้เป็นเรื่องใหญ่
Pick out	เลือก, คัด	Pick up	เก็บขึ้นมา
Point out	ชี้แจง	Turn off	ปิด (น้ำ, ไฟ, วิทยุ)
Put off	เลื่อนไป	Think over	พิจารณา
Put out	ดัน, ไล่ออก	Try on	ทดสอบ
Take up	ยึดครอง, รับทำ	Try out	ตรวจ, ทดสอบ
Talk over	ปรึกษาหารือ	Turn on	เปิด (น้ำ, ไฟ, วิทยุ)
Wear out	ชำรุดจนใช้ไม่ได้

ข้อสังเกต :
a) ถ้าตัวกรรมนั้นเป็นคำนาม (ไม่ใช่สรรพนาม) แยกก็ได้ไม่แยกก็ได้ เช่น

พวกเขาได้เลิกเล่นกีฬาแล้ว

ผมโทรศัพท์ไปหาแมรี่เมื่อวานนี้

เขาค้นดูความหมายของคำนี้

b) ถ้าตัวกรรมนั้นเป็นบุรุษสรรพนาม (Personal Pronoun) ไม่ใช่คำนาม จะต้องแยก Adverbial Particle ไปเรียงหลังกรรม คือ สรรพนามนั้นตลอดไป ห้ามวางไว้หน้าสรรพามโดยเด็ดขาด เช่น

ถูก : I called them up (อย่าใช้ : I called up them.)

ผมโทรศัพท์สั่งพวกเข้าแล้ว

ถูก : She picked it out (อย่าใช้ : She picked out it.)

หล่อนคัดเลือกเอาแล้ว

ถูก : Can you bring it out ? (อย่าใช้ : Can you bring out it?)

คุณเอาออกมาแสดงให้ดูได้ไหม?

2.2) ชนิดที่แยกไม่ได้โดยเด็ดขาด แม้จะมีกรรมตามหลังหรือไม่ก็ตาม ได้แก่ Two-Word Verb ต่อไปนี้

Bear on	เกี่ยวข้อง, ว่าด้วย	Hear of	ได้ยินพูดถึง, รู้เรื่อง
Break in	ขัดจังหวะ, ฝึกฝน	Hit on	ค้นพบโดยบังเอิญ
Break into	บุกรุก, โจรกรรม	Keep to	ดำเนินต่อไปตามวิถีทาง
Call for	เรียกหา, ไปรับ	Live on	เลี้ยงชีวิตด้วย
Call on (บุคคล)	ไปเยี่ยม, แวะเยี่ยม	Look after	ดูแล, เฝ้า
Call at (สถานที่)	ไปเยี่ยม, หยุด	Look for	หา, ค้นหา
Care for	สนใจ, เอาใจใส่	Look into	สอบสวนอย่างละเอียด
Come across	พบโดยบังเอิญ	Look across	โดยบังเอิญ
Count on	พึ่งพาอาศัย, เชื่อมั่น	Run against	พบ, ติดต่อกับ
Do without	ทำต่อไปโดยปราศจาก	Run after	วิ่งไล่ตาม
Figure on	คาดหวัง	Run over	ทับ, ทบทวน
Get off	ลงจากรถ, ขึ้นจากเรือ	See about	ดูแล, เอาใจใส่
Get on	ขึ้นรถ, ลงเรือ	See to	รับเอาเป้นภาระ
Get over	หายจากป่วยไข้ หมด	Settle on	เห็นชอบด้วย
Get around	ไปไหนมา, หลีกเลี่ยง	Stand for	ไปแทน, ใช้แทน
Go over	ทบทวน, ทำซ้ำ	Stick to	อดทน, ยึดมั่น
Go with	ไปด้วยกัน, ร่วมกับ	Disagree with	ไม่เห็นด้วยกับ
Go without	ขาดไป, ปราศจาก	Run into	ชน, ปะทะกัน

ถูก : The burglar broke into her house last night.

(ผิด : The burglar broke her house into last night.)

ขโมยบุกเข้าไปงัดแงะในบ้านของหล่อนเมื่อคืนนี้

ถูก : They get on the bus in front of the school.

(ผิด : They get the bus on in front of the school.)

พวกเขาขึ้นรถประจำทางที่หน้าโรงเรียน

ถูก : I came across an interesting book today.

(ผิด : I come an interesting book across today.)

ผมพบหนังสือที่น่าสนใจโดยบังเอิญแท้ๆวันนี้

ถูก : His car ran into mine this morning.

(ผิด : His car ran mine into this morning.)

รถยนต์ของเขาชนรถฉันเมื่อเช้านี้